......................................................................................με καθημερινή ενημέρωση......

...ο πολιτισμός απειλείται από την χωρίς όρια ανάπτυξη... της νεοφιλελεύθερης ευρωπαϊκής πολιτικής που ισοπεδώνει τον Άνθρωπο και τις αξίες του.

με καθημερινή ενημέρωση......

με καθημερινή ενημέρωση......
με καθημερινή ενημέρωση......

* ειδήσεις, νέα και ρεπορτάζ από τις παροικίες των Αρκάδων...

* ειδήσεις, νέα και ρεπορτάζ από τις παροικίες των Αρκάδων...
................................* ειδήσεις, νέα και ρεπορτάζ *

ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΒΗΜΑ
..............Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ "ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΒΗΜΑ" ..//..πατήστε πάνω στην εικόνα .............................

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Το φθινόπωρο της ζωής - του Νίκου Ι. Κωστάρα


ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ
Το φθινόπωρο της ζωής 

του Νίκου Ι. Κωστάρα

Η 1η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως ημέρα της τρίτης ηλικίας, στο φθινόπωρο της ζωής, στο γέρμα της ζωής, στο ηλιοβασίλεμα, στο λιόγερμα της ζωής, στον επίλογο της ζωής, στα «περήφανα γηρατειά», όπως υποκριτικά χαρακτηρίστηκαν, για τους απόμαχους της ζωής. Γιατί στη σημερινή εποχή έγιναν δύσκολα καθότι δεν έχουν τη ζεστασιά της αγάπης και της συμπόνοιας που είχαν στα παλιότερα χρόνια, στα χρόνια της κατοχής και της φτώχειας. "Διογένης ερωτηθείς τι άθλιον (τρομερό) εν τω βίω έφη: 
Ανάθεμα δυο πράγματα: φτώχεια και γεράματα". Κι όμως σήμερα χωρίς φτώχεια και με ευμάρεια τα "περήφανα" γερατειά υποφέρουν, στερούνται αγάπης, συμπόνιας και θαλπωρής μέσα στους "οίκους ευγηρίας", πνίγοντας το παράπονό τους, καθότι οι γέροι είναι φιλόπονοι και οι νέοι φυγόπονοι. Όλοι αυτοί οι υπερήλικες των «οίκων ευγηρίας» είναι θύματα του τρόπου ζωής του «πολιτισμένου» κόσμου της εποχής μας. 
Τα παιδιά τους, τους μεταφέρουν στους οίκους ευγηρίας κι έτσι νομίζουν ότι εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις των, ενώ στην πραγματικότητα καταρρακώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια με τον αριθμό του δωματίου τους. "Γονείς αιδού" προτρέπει ο Σόλων.
Μάλιστα, ένας τρόφιμος του γηροκομείου έλεγε με παράπονο "ο γιός μου εξοφλεί κανονικά τις οικονομικές του υποχρεώσεις στο Ταμείο με επιταγή αλλά στερήθηκα την επίσκεψή του ιδιαίτερα της νύφης μου". Κι όμως, αυτό το γερασμένο κορμί έκλεινε μέχρι τελευταία του πνοή τη στοργή και την αγάπη για τα παιδιά του, που για χάρη τους θυσίασε τα νιάτα του, μένοντας στη παγερή γωνιά του "οίκου ευγηρίας". Και τι να πούμε γι' αυτούς που δεν έχουν κανένα δικό τους, καταχωνιασμένοι στη μοναξιά τους; Το 25% των ηλικιωμένων ζει χωρίς συντροφιά. "Αλίμονο σε κείνον που πέφτει και δεν υπάρχει κανείς να τον σηκώσει" τονίζει ο Εκκλησιαστής, με επακόλουθο το σύνδρομο της μοναξιάς ή της απελπισίας, που κατακυριεύει τη μοναξιά "του ανένταχτου ανθρώπου". Γι' αυτό οι ηλικιωμένοι αξιολογούν τη μοναξιά και την απομόνωση ως το σημαντικότερο πρόβλημά τους μαζί με τη φτώχεια οι άποροι. Τα γεράματα δεν αρχίζουν με το άσπρισμα των μαλλιών αλλά με το μαύρισμα της καρδιάς. Κι ο Όμηρος τονίζει: «Δίψα γαρ εν κακότητι βροτοί καταγηράσκουσιν» (Γρήγορα μέσα στα βάσανα γερνάνε) όπως και «άχθος αρούρης» (βάρος επί της γης). 
Σήμερα ισχύει το αντίστροφο "αμαρτίαι τέκνων παιδεύουσι γονείς" για να καθιερωθεί αργότερα το "Κείον Νόμιμον" και να περιορισθεί η μακροβιότητα των συνταξιούχων, γιατί γίναμε μια κοινωνία υπερηλίκων.
Στην Κέα, στην αρχαιότητα, άνδρες και γυναίκες, μόλις υπερέβαιναν το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας των, ήσαν υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τον μάταιον αυτόν κόσμο, επισπεύδοντας το βιολογικό τους τέλος, πίνοντας κώνειο, σύμφωνα με τον καθιερωμένο νόμο, το "κείον νόμιμον"! Τότε οι Κείοι αντί να φτιάχνουν ΚΑΠΗ για τα "περήφανα γηρατειά", φρόντιζαν να απαλλάσσουν τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας από τα βάσανα και τις ταλαιπωρίες που επιφυλάσσει το γήρας, όπως τονίζει ο φίλος μου στρατηγός Γιάννης Μπακούρος, ενώ "καλόν το γήρας" διαλαλούσε ο αείμνηστος Γ. Δράκος. «Ωριμάζουμε, δεν γερνάμε» λέγει ο φίλος μου Π. Ζαχαρόπουλος, ενώ ο Ολύμπιος στοχαστής Κ. Τσάτσος («Η ζωή σε απόσταση») γράφει: «Είμαι γέρος 85 χρονών μα δε στρέφομαι προς τα πίσω. Δεν μηρυκάζω τα περασμένα ούτε χάνομαι σε συγκινητικές αναμνήσεις. Στρέφομαι προς τα εμπρός. Και με περιέργεια ακοίμητη περιμένω νέα που έρχονται, προδιαγράφοντας την πορεία τους. Τα ζω με τη σκέψη μου σαν να επρόκειτο να τα ζήσω με το κορμί μου.»
«Οι δυνατότητές μας είναι τεράστιες αρκεί να πιστεύουμε στις αξίες του ανθρώπου και στο θαύμα της ζωής. Ο τρόπος για να φθάσει κανείς στην τρίτη ηλικία, καλά και ήρεμα, είναι να την προετοιμάζει από νέος», τόνιζε η 90χρονη Ρίτα Λέβι Μονταλτσίνι – βραβείο Νόμπελ ιατρικής. Ενώ ο μεγάλος Βίκτωρ Ουγκώ είχε πει: «Για τους Σωκράτες και τους Μιχαήλ Αγγέλους το γήρας είναι ακμή».
Σήμερα οι συνταξιούχοι γίνανε πρόβλημα για το συγχρονισμένο κράτος μας καθότι δυσκολεύονται να πληρώσουν τις συντάξεις με τα χρεωκοπημένα ασφαλιστικά ταμεία, καίτοι είχαν γίνει οι κρατήσεις τους. Κι αλοίμονό τους αν διαμαρτυρηθούν, στην ανημποριά τους δείχνουν το δυναμισμό τους τα όργανα της Τάξεως. Κάτι δεν πάει καθόλου καλά σε μια κοινωνία όπου για κάποιους γέροντες η επιβίωση είναι κατάρα. Κι όμως, αρκετοί ηλικιωμένοι μπορούν και θέλουν να προσφέρουν πολλά στην κοινωνία και στην πατρίδα τους. Η μεγάλη εθνική εφεδρεία.
Σήμερα η κοινωνία δεν τους υπολογίζει, ιδιαίτερα τα νιάτα κατάργησαν το σεβασμό στους ηλικιωμένους που άλλοτε έδειχναν στα λεωφορεία και στα τραίνα. Τότε τα παιδιά έδειχναν το σεβασμό στους πρεσβύτερους καθότι είχαν διδαχθεί στο σχολείο τους το σεβασμό που έδειχναν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες στους γέροντες και υπερηφανεύονταν γι' αυτό. Για την ηθική του Αθηναίου πολίτη, ήταν αδιανόητη η περιφρόνηση των ηλικιωμένων, ιδιαίτερα των γονέων. Ο Πλάτων λέγει ότι υπάρχει νόμος που τιμωρεί με φρικτά βασανιστήρια το παιδί που κακομεταχειρίζεται ή παραμελεί τους γονείς του (Νόμοι 9, 880 ε).
Τότε τα παιδιά και τα εγγόνια με πλούσια αγάπη γεμίζανε τα τέλη της ζωής του παππού και της γιαγιάς. Αλλά πρέπει να ξέρουν οι νεώτεροι ότι δεν γερνάμε ποτέ για τους γονείς μας, ούτε κι εμείς νιώθουμε γέροι όσο μπορούμε ακόμη να λέμε τη λέξη "μητέρα" και "πατέρα". Το φορτίο της ηλικίας θα το νιώσετε τη μέρα που θα φύγουν οι "γέροι" από κοντά σας και δεν πρόκειται να ακούσετε από κανένα να σας αποκαλεί "αγόρι μου" ή "κορούλα μου". Ένα αρχαίο γνωμικό σε μετάφραση μας λέει: «Δεν έχουν μόνο κακό τα γηρατειά, αλλά επειδή συνοδεύονται από την πείρα, έχουνε να πουν κάτι σοφότερο από τους νέους.» Ενώ ο σοφός Βίας συμβούλεψε το γιο του: «Εφόδιον προς γήρας κτησάμενος».
Και κλείνω με τη σοφή ρήση του Πιττακού: «Οίους αν εράνους εισενέγκης τοις γονεύσι, τοιούτους αυτός εν τω γήραι παρά των τέκνων προσδέχου».
Και για όσους δεν την καταλαβαίνουν θα τους παραθέσω ένα παλιό θρύλο για να το έχουν υπόψη τους οι νέοι:
Στα πολύ παλιά χρόνια, τα παιδιά τοποθετούσαν τους υπέργηρους γονείς τους σε ένα κοφίνι και τους πετούσαν, σαν άχρηστους πια, σε κάποιο βάθρο. Συνεχίζοντας την παράδοση και ο νέος της ιστοριούλας μας, πήρε τον γέροντα πατέρα του και το ... απαραίτητο κοφίνι και έφθασαν στο συγκεκριμένο σημείο. Πριν το κατευώδιο, η τελευταία συμβουλή του πατέρα:
- "Γιέ μου, δεν χρειάζεται να πετάξεις και το κοφίνι μαζί μου. Γιατί να ξοδεύονται τα παιδιά σου όταν φθάσει η δική σου ώρα;" «Εκεί που είσαι ήμουνα κι εκεί που είσαι θα ‘ρθεις».
Και ο νέος, έντρομος και δίχως χρονοτριβή, απευθυνόμενος στον πατέρα του λέει ταραγμένος:
- "Πάμε πίσω στο σπίτι πατέρα, πάμε πίσω ...".
Αλλά υπάρχει και ελπίδα. Στο Λευκοχώρι Γορτυνίας γιορτάζεται η Γιορτή των Γερόντων, μια παράδοση που τους κρατά δεμένους και τους ενώνει διαχρονικά 46 χρόνια για να αποδίδεται η πρέπουσα τιμή απ αυτούς που την οφείλουν σε αυτούς που τη δικαιούνται ως ελάχιστος φόρος τιμής στην Τρίτη ηλικία. «Η υψίστη αρετή, ο σεβασμός προς το γήρας, την αρχή της αιωνιότητας» (Αριστοτέλης).

Νίκος Ι. Κωστάρας

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

«Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στον αυτοκινητόδρομο [Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα και κλάδο Λεύκτρο – Σπάρτη]»



                                                       ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

1.       Τις παρακάτω προσωρινές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στον Αυτοκινητόδρομο: Κόρινθος – Τρίπολη – Καλαμάτα & κλάδο Λεύκτρο-Σπάρτη και συγκεκριμένα μεταξύ των Χ/Θ 168,400 έως Χ/Θ169,300 (Σήραγγα Καλογερικού), στην κατεύθυνση προς Καλαμάτα, λόγω εκτέλεσης εργασιών συντήρησης ΗΗΜ εξοπλισμού εντός της σήραγγας Καλογερικού, από τη Δευτέρα 17-9-2012/ώρα 09.00 έως την Παρασκευή 21-9-2012/ ώρα 11.00.

       Παράκαμψη της κυκλοφορίας προς Καλαμάτα, μεταξύ των Χ/Θ 168,400 και 169,300 (σήραγγα Καλογερικού) και μετάθεσή της στον κλάδο της σήραγγας της κατεύθυνσης προς Αθήνα (Καλογερικό – Α). Από τον κλάδο αυτό θα εξυπηρετηθούν αμφότερες οι κατευθύνσεις σε μία (1) λωρίδα κυκλοφορίας (contraflow) 

2. Η τεχνική εταιρεία ΜΟΡΕΑΣ Α.Ε. υποχρεούται καθ΄ όλη τη διάρκεια εκτέλεσης των προαναφερόμενων εργασιών, να τοποθετεί και να συντηρεί την απαιτούμενη οδική σήμανση, καθώς επίσης  και για την λήψη όλων των μέτρων για την ομαλή και ασφαλή διεξαγωγή της κυκλοφορίας των οχημάτων, σύμφωνα με το άρθρο 9 του Ν. 2699/99 (ΚΟΚ).
3. Οι παραβάτες της παρούσας τιμωρούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας ( Ν. 2696/99  ΦΕΚ 57-Α), όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 3452/2007.
4. Η παρούσα να δημοσιευθεί στις τοπικές εφημερίδες και να ανακοινωθεί από τα τοπικά Ραδιοτηλεοπτικά μέσα, κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 109 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας .-

                                                                                     Ο ΑΝΑΠΛ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ 
                                                                       ΠΕΤΡΟΣ  ΑΛΜΠΑΝΗΣ    
                                                                                    ΑΣΤΥΝ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Επίθεση αδέσποτου σκύλου στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης

Δημοσίευση καταγγελίας...


«Η Κωστόγιαννη Μαρία εργαζόμενη στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης, καταγγέλλω την εγκληματική αμέλεια και συνευθύνη στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με τα αδέσποτα σκυλιά που κυκλοφορούν μόνιμα στο χώρο του Ψυχιατρείου και τις συνέπειες που αυτή έχει δημιουργήσει, προειδοποιώντας για ενδεχόμενα μελλοντικά σοβαρότερα γεγονότα.
 Τα αδέσποτα αυτά σκυλιά κυκλοφορούν ελεύθερα στο χώρο του Ψυχιατρείου και χωρίς να έχουν εμβολιαστεί, αποτελώντας σοβαρό κίνδυνο για τους εργαζόμενους αλλά και τους ασθενείς του ιδρύματος, σιτίζονται δε από διάφορους κακώς εννοούμενους φιλόζωους συναδέλφους. Αποτελούσε απλώς θέμα χρόνου να επιτεθούν και να θέσουν σε κίνδυνο τη σωματική και ψυχική ακεραιότητα του οποιουδήποτε και είχα την ατυχία να είμαι εγώ αυτή. Υπενθυμίζω πως στην θέση τη δική μου θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Αυτό δυστυχώς αποδείχτηκε τουλάχιστον μια φορά από νέα επίθεση του σκυλιού ενάντια στην εργαζομένη συνάδελφο Α.Γ., που ευτυχώς αποσοβήθηκε με την παρέμβαση τρίτων που συμπτωματικά βρέθηκαν στο χώρο της επίθεσης. 
Στις 14.6.2012 ημέρα πέμπτη και ώρα 9:30 π.μ. στον προαύλιο χώρο μου επιτέθηκε ένα από τα αδέσποτα και με δάγκωσε στο πόδι, δημιουργώντας ουλή και αιμορραγία καθώς και φλεγμονή. Ήταν μια τρομακτική και σοκαριστική εμπειρία που δεν μπορώ να ξεχάσω και που  εύχομαι να μην την ζήσει κάνεις. Υπενθυμίζω πως είμαι ΑΜΕΑ με αποδεδειγμένα ευάλωτη υγεία. Μεταφέρθηκα με το υπερεσιακό αυτοκίνητο στο ΠΓΝ Τρίπολης σε οικτρή σωματική και ψυχολογική κατάσταση από το υφιστάμενο σοκ της επίθεσης, όπου μου περιποιήθηκαν το τραύμα και έλαβα φαρμακευτική αγωγή. Την επόμενη ημέρα ξαναπήγα στο νοσοκομείο σε εμπύρετη κατάσταση και με έντονο πόνο λόγω του τραύματος.
 Η διοίκηση του ΨΝΤ που είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια στον ευαίσθητο χώρο του Ψυχιατρείου όχι μόνο δεν λειτούργησε προληπτικά ώστε να αποφευχθούν αυτά τα φαινόμενα αλλά ακόμα και σήμερα δεν έχει πάρει όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα ώστε να μην επαναληφθούν, όπως δυστυχώς συνέβη με την περίπτωση συναδέλφου που ανέφερα. Ενώ θα έπρεπε σε συνεργασία με τους αρμόδιους δημοτικούς και θεσμικούς φορείς τα αδέσποτα σκυλιά να μεταφερθούν σε στεγασμένο χώρο, όπου δεν θα αποτελούν κίνδυνο για την δημόσια υγεία και ασφάλεια, αυτά κυκλοφορούν ελεύθερα στον προαύλιο χώρο του Ψυχιατρείου.
Επιδεικνύει έτσι κατ’ εξακολούθηση αμέλεια και αδιαφορία για τους ασθενείς, τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες του ψυχιατρείου, τους οποίους υποτίθεται πως θα έπρεπε να φροντίζει και να προστατεύει. Ευθύνη βέβαια φέρει και ο Σύλλογος Εργαζομένων λόγω της αδιαφορίας του για την επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος.
Για όλους τους προηγούμενους λόγους είμαι υποχρεωμένη με τα λύπης μου να καταφύγω στην αρμόδια εισαγγελία.» 

Της Μαρίας Κωστόγιαννη